|
|
B H U T A N |
|
|
Het Koninkrijk Bhutan is een land in Azië dat in de Himalaya ingeklemd ligt tussen China (Tibet) en India.
Bhutan is zeer bergachtig en afgesloten van de zee. In het noorden reiken de bergtoppen tot boven de 7500 meter.
Het zuidelijk gedeelte is lagergelegen en heeft een aantal vruchtbare, dicht beboste valleien.
Politiek
Rond 750 kwam Padmasambhava (of Guru Rinpoche, "kostbare meester") naar Bhutan. Guru Rinpoche is de belangrijkste persoon uit de geschiedenis van Bhutan. Hij wordt door de Bhutanen als een heilige vereerd, omdat hij definitief het Boeddhisme naar hun land bracht. Dat deed hij door in het hele land de lokale geesten te onderwerpen aan het Boeddhisme. Inderdaad, in de Bumthangvallei, bij Jakar, lokte hij met magie een demon uit diens grot, veranderde zich in een Garoeda en onderwierp de demon met zijn klauwen. Op deze plaats werd later een belangrijke tempel gebouwd, de Kuje Lhakhang.
Door zijn handelen werd het Boeddhisme snel populair Bhutan. Overal komt men tempeltjes tegen waar een voetstap of een haar van Guru Rinpoche wordt bewaard. De legende vertelt dat Guru Rinpoche op de rug van een tijger landde op een berg in de Parovallei. Op die plek is nu het Tijgernestklooster gebouwd.
Bhutan was in die tijd en lang daarna een versnipperd land, waar de plaatselijke vorsten de dienst uitmaakten. In 1616 vluchtte de abt van het Ralung klooster in Tibet naar Bhutan, na een religieus conflict. Door zijn grote religieuze gezag was deze Ngawang Namgyal in staat geheel Bhutan onder zijn leiding te verenigen. Hij gaf het land de naam: "Druk Yul": het land van de Druk (draak). Hij werd de eerste Shabdrung, heerser van Bhutan. Overal in het land liet hij kloosterburchten bouwen, grote ommuurde vestigingen die werden gebruikt als bestuurlijk centrum en als tempel. Nu nog zijn het belangrijke bezienswaardigheden.
Hierna versnipperde het land weer en brak regelmatig strijd uit tussen de verschillende kloosterburchten.
In die tijd was het gebied vanuit India onder Britse invloed gekomen. In 1910 werd Bhutan een Brits protectoraat waarbij het Verenigd Koninkrijk de buitenlandse politiek bepaalde, maar zich onthield van inmenging in binnenlandse aangelegenheden. Na de onafhankelijkheid van India in 1947 volgde Bhutan in 1949. De huidige monarchie, zoals die in 1907 gesticht werd, bedrijft een politiek waarbij alleen de oorspronkelijke Bhutanen in Bhutan kunnen blijven. Circa 100.000 Nepalezen en Indiërs zijn naar aangrenzende landen gevlucht.
De meerderheid van de bevolking woont in de centrale hooglanden. Ongeveer de helft van de bevolking bestaat uit inheemse Bhutanen, de Ngalop, die verwant zijn aan Tibetaanse groepen. Andere grote groepen zijn de Lhotshampa uit Nepal en de Sharchop uit Assam.
Toen Bhutan in 1971 lid werd van de Verenigde Naties, werd de bevolking geschat op ongeveer 1 miljoen. Met een geschatte groei van 2-3% per jaar kwam dat uit op ongeveer 2 miljoen in het jaar 2000. Een nationale volkstelling in 2005 stelde de bevolking echter op slechts 672.425!
Welk land is het gelukkigst?
In 2021 kwam voor de vijfde keer het World Happiness Report uit, in opdracht van de VN: 158 landen werden gerangschikt op hun mate van geluk. De drie economen die aan het hoofd staan van dit project, keken naar zes variabelen die volgens hen hét recept zijn voor een gelukkig leven: een lange levensverwachting, voldoende sociale ondersteuning, onderlinge vrijgevigheid, vrijheid in het maken van levenskeuzes, weinig corruptie en een hoog bruto binnenlands product.
Bhutan wordt geregeld gezien als een van de gelukkigste landen ter wereld. In 2011 voerde koning Jigme Singye Wangchuk het ‘bruto nationaal geluk’ in. Hij vond dat het geluk van een land niet alleen berekend zou moeten worden aan de hand van materiële zaken, zoals het bruto nationaal product, maar eveneens door te kijken naar de gezondheid, het opleidingsniveau en de tevredenheid van de inwoners.
Deze filosofie leidde uiteindelijk tot het World Happiness Report, waarbij de verschillende variabelen leiden tot een rapportcijfer van 1 (zwaar ongelukkig) tot 10 (extreem gelukkig) voor elk land. Gek genoeg scoort Bhutan hier middelmatig: met een 5,25 staat het koninkrijk slechts op de 79ste plaats. Dit komt vooral omdat Bhutan punten verliest op de variabelen van levensverwachting, inkomen en mate van corruptie. Er is dus nog wel een lange weg te gaan...
Natuurlijk is Bhutan niet het paradijs op aarde -ook al zou je dat wel denken als je de zon ziet opgaan in de Himalaya met enkel de geluiden van de natuur rond je. Anderzijds: in de steden zijn er steeds minder mensen die de traditionele klederdracht in stand houden, winkels met goedkope Chinese spullen schieten als paddenstoelen uit de grond en het platteland ontvolkt ten voordele van de steden, met alle problemen van dien. Gelijkheid is een mooi streven, maar dat zie je niet overal: denken we maar aan de verdrijving van de Nepalese bewoners in het zuiden van het land.
Bovendien valt het niet te ontkennen dat Bhutan een land in ontwikkeling is dat sterk afhankelijk is van buitenlandse subsidies/investeringen voor infrastructuur, wegen, bruggen enz. Het Bruto Nationaal Geluk volstaat niet om zelfvoorzienend te zijn. Net als in de Westerse bedrijfswereld moeten er natuurlijk resultaten behaald worden en kunnen goede bedoelingen alleen niet volstaan.
De politieke wereld is optimistisch en doet er alles aan om het Bruto Nationaal Geluk te blijven promoten en daar ook de nodige inspanningen en investeringen (gratis onderwijs, gratis gezondheidszorg) voor te leveren. De oudere generatie die opgroeide in een wereld zonder internet en toeristen, is eerder sceptisch: ze zien de evolutie negatief in en vrezen de teloorgang. De jongere politieke generatie is eerder optimistisch.
En wat met het werkgeluk van de Bhutanezen? Wel, over het algemeen zijn ze best tevreden met hun werk. Wie werk heeft, kan in z’n levensonderhoud voorzien en stelt zich in de mindere aspecten. De kijk op de wereld van de Bhutanezen is diep geworteld in het Boeddhisme: “niets is onmogelijk” en “vecht niet tegen wat je toch niet kan veranderen”. Daardoor laten ze zich zelfs door de mindere aspecten niet verleiden tot klagen en zagen, maar doen ze er alles aan om er het beste van te maken. Niettegenstaande de vaak schrijnende armoede ...