B O S N I E - H E R Z E G O V I N A

Opp.: 51.197 km² (1,5 x België)    Inw.: 4,6 miljoen (2008)   (90 inw./km²)    Regeringsv.: federale rep.    Hfdstd: Sarajevo   Religie: islam, christendom

Bosnië is een gebied in de Balkan dat samen met Herzegovina de republiek Bosnië-Herzegovina vormt.
Het noorden is overwegend vlak, het midden en het westen heuvelachtig. In het zuiden en oosten liggen de hoogste toppen, met als hoogste punt de Maglic (2386m). Het land heeft veel bossen en ongerepte natuur.
In het westen zijn kanovaren en rafting op de rivieren Una en Sana erg populair. Verder klieft Bosnië het buurland Kroatië in het zuiden bij de stad Neum; hieraan heeft het zijn 20 km kust aan de Adriatische zee te danken. Hoewel in de laatste oorlog veel beschadigd is, wordt er hard gewerkt aan de wederopbouw. Het is dus mogelijk om veilig te reizen door het land.

Politiek
Vanaf 1945 tot 1992 was Bosnië en Herzegovina een van de zes republieken, die samen de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië vormden. Tot 1980 stond Joegoslavië onder leiding van Tito. In die periode werd de nadruk gelegd op eenheid en broederschap tussen de verschillende religieuze en etnische groepen waaruit Joegoslavië bestond. Na zijn dood in 1980 kwam het leiderschap van Joegoslavië in handen van een collectief staatspresidium. Echter, in de praktijk werkte dit systeem niet en mede door een diepe economische crisis gedurende de jaren '80 en de val van de Berlijnse muur, waardoor Joegoslavië in politieke zin zijn bijzondere positie tussen Oost en West verloor, kwam er met de eenzijdige afscheiding van Slovenië en Kroatië in 1991 een eind aan de Federatie Joegoslavië. Deze stap werd door de Servische regering in Belgrado echter niet geaccepteerd en leidde er tot het begin van de oorlog tussen Kroatië en Servië.

Deze ontwikkelingen leidden er toe dat oorlog ook onvermijdelijk was in Bosnië-Herzegovina, van oudsher de meest etnisch gemengde republiek binnen Joegoslavië. Bosnië-Herzegovina riep in april 1992 de onafhankelijkheid uit. Vlak hierna brak de Bosnische oorlog uit. De onafhankelijkheid was uitgeroepen door de regering van Bosnië-Herzegovina, nadat de meerderheid van de Bosnische bevolking voor de onafhankelijkheid koos tijdens het referendum van 1 maart 1992. De meeste Bosnische Serviërs waren echter tegen de onafhankelijkheid. Het leger van de Bosnische Serviërs, onder leiding van generaal Ratko Mladic, omsingelde in het voorjaar van 1992 de Bosnische hoofdstad Sarajevo. De politieke leider van de Bosnische Serviërs, Radovan Karadžic, kwam op 12 mei 1992 met het plan om Bosnische volkeren fysiek te scheiden. Al in 1992 werden tientallen Bosnische steden en dorpen aangevallen en vervolgens geplunderd en de niet-Servische bevolking uitgemoord, opgesloten in gevangenkampen of verdreven. De meeste massamoorden vonden plaats in Foca, Sarajevo, Visegrad, Zvornik, Prijedor, Kozarac, Vlasenica, Bratunac, Sanski Most en Srebrenica, waar in 1995 ruim acht duizend mensen zijn vermoord.
Na internationaal ingrijpen in 1995 eindigde de Bosnische oorlog met het verdrag van Dayton. Sindsdien is het land verdeeld in twee entiteiten: De Moslim-Kroatische Federatie en de Servische entiteit. In deze laatste is Banja Luka de belangrijkste stad, grondwettelijk echter is Sarajevo de hoofdstad. Naast de voornoemde twee deelrepublieken is er het Federaal District Brcko.
Rustig is het niet geworden op de Balkan, maar Bosnië en Herzegovina verdween wel uit het nieuws, tot Radovan Karadžic werd opgepakt in juli 2008.