|
|
V E R E N I G D E S T A T E N |
|
|
De Verenigde Staten van Amerika (VS) zijn een Noord-Amerikaanse federatie van 50 staten en het district van Columbia. Twee staten, Alaska en Hawaï, liggen apart en grenzen niet aan de andere staten. Tot het land behoren ook diverse eilanden in de Caribische Zee en de Stille Oceaan. De Verenigde Staten zijn het op twee na grootste land ter wereld in bevolking, na de Volksrepubliek China en India, en het op drie na grootste land in oppervlakte, na Rusland, Canada en China.
De VS worden aan de noordkant begrensd door Canada, aan de zuidkant door Mexico en het Caribisch gebied, in het westen door de Stille Oceaan en in het oosten door de Atlantische Oceaan. Alaska heeft zijn noordgrens aan de Arctische Oceaan.
De Verenigde Staten hebben ook samenwerkingsovereenkomsten met de Marshalleilanden, Palau en Micronesia: in ruil voor financiële hulp en andere rechten mag er gebruik gemaakt worden van hun grondgebied voor doeleinden in het belang van de defensie van de Verenigde Staten.
Politiek
Bij de onafhankelijkheidsverklaring in 1776 waren er slechts 13 staten. Alaska is de grootste staat (1.700.578 km²) en Rhode Island de kleinste (4003 km²). Californië heeft de grootste bevolking (ruim 34 miljoen inwoners in 2005), terwijl Wyoming het minst aantal inwoners heeft (ongeveer 550.000).
De Verenigde Staten van Amerika zijn een federale republiek met een sterke democratische traditie. Elke vier jaar worden er presidentsverkiezingen gehouden en een gekozen president kan maximaal twee periodes dienen. De stemmen worden geteld per staat.
Er zijn slechts twee partijen van betekenis: de Republikeinen (conservatieven) en de Democraten (progressieven). De bedrijfsbelangen verlenen het grootste deel van de financiële steun. De Republikeinen ontvangen over het algemeen meer financiering en steun van commerciële groepen, godsdienstige christenen en Amerikanen op het platteland, terwijl de Democratische partij meer geholpen wordt door arbeidsvakbonden en etnische minderheidsgroepen.
Als gevolg van de grote militaire, economische en culturele invloed van de Verenigde Staten op de rest van de wereld besteedt de politiek heel wat aandacht aan de buitenlandse betrekkingen. Veel burgers en bedrijven zijn bezorgd over het beeld van de Verenigde Staten in de rest van de wereld, vaak ook omdat het de belangen van de VS kan schaden.
Als resultaat hiervan zijn de reacties naar de VS toe vaak heftig en soms irrationeel, gaande van bewondering van alle dingen die "Amerikaans" zijn tot uitgesproken anti-Amerikanisme. Bewondering van de VS komt vaak voort uit het feit dat veel mensen het als het land van de vrijheid zien en bij uitbreiding als het land waar alles mogelijk is. Het respect voor die American Dream neemt soms ongekende proporties aan. Voor veel Europeanen komt daar nog de dankbaarheid bij voor de bevrijding van het fascisme tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Tegenstanders van het buitenlands beleid van de VS daarentegen vinden dat het land gedurende zijn geschiedenis weinig respect heeft getoond voor de vrijheid en soevereiniteit van veel andere volkeren. Zij wijzen onder andere op de Vietnamoorlog of de Amerikaanse bemoeienissen in Latijns-Amerika. Ook de invasie van Afghanistan en de oorlog in Irak worden door hen als onrechtvaardig gezien.
Voor moslims in het VS-leger is het trouwens moeilijk thuiskomen uit Irak. Het Amerikaanse leger telt er ongeveer 3500 (augustus 2006). In de ogen van hun vrienden en familie staat onbegrip te lezen, aan het front werd hun loyauteit aan de VS in twijfel getrokken.
Inderdaad, deze moslim-marines zitten in het VS-leger en identificeren zich tegelijkertijd met de inwoners van het land dat ze zijn binnengevallen. In hun eigen buurt zijn ze niet echt meer welkom. Maar ook in het leger hadden ze het moeilijk. Arabisch sprekende soldaten waren broodnodig in Irak om met de bevolking te communiceren, orders uit te delen of troost te bieden aan de slachtoffers en hun nabestaanden. Maar aan de andere kant botsten ze overal op wantrouwen. Ze vallen dus eigenlijk tussen twee stoelen, zoveel is duidelijk. Ook in de Tweede Wereldoorlog vochten Amerikaanse Duitsers en Amerikaanse Japanners tegen hun volksgenoten, met alle dubbele gevoelens van dien.
Waarom zijn ze dan in het Amerikaanse leger gegaan? Omdat op dat moment 11 september nog niet aangebroken was en niemand kon bevroeden dat de VS kort na elkaar zowel Afghanistan als Irak zouden bestoken. En ook omdat ze eerste generatie-Amerikanen zijn en kost wat kost hun trouw aan hun nieuwe vaderland wilden betuigen.
NEEN TEGEN DE DOODSTRAF! (Raadpleeg hierover zeker ook ons dossier!)
De doodstraf is een heel wrede bestraffing en wordt vaak op een willekeurige en discriminerende manier toegepast. Bij toepassing ervan kan het risico op onherroepelijke vergissingen niet worden uitgesloten.
In maart 2005 schrapte het Amerikaanse Hooggerechtshof de doodstraf voor minderjarigen. Jongeren die minder dan 18 waren toen ze ernstige misdaden pleegden, kunnen hiervoor niet langer ter dood veroordeeld of terechtgesteld worden.
In Amerikaanse gevangenissen zitten ongeveer 70 jongeren die ter dood veroordeeld werden wegens moorden begaan toen ze 16 of 17 jaar oud waren. Zij zullen nu uit de dodencellen worden gehaald. Hun veroordelingen worden omgezet in levenslang.
In 109 landen wordt de doodstraf niet meer toegepast en/of is ze volledig uit de wet verdwenen. In de Verenigde Staten echter passen de meeste staten én de federale regering deze barbaarse straf nog steeds toe. Sinds 1990 werden meer dan 600 mensen geëxecuteerd. De VS schenden nog steeds de internationale normen door de doodstraf toe te passen op mentaal gehandicapten, op mensen die geen 18 waren toen ze hun misdrijf pleegden en op beklaagden die onvoldoende rechtsbijstand hebben gekregen.
Op 31 januari 2000 kondigde gouverneur George Ryan een moratorium op de doodstraf af in Illinois, omdat er zoveel mensen onschuldig veroordeeld waren en in dodencellen zaten. Hij richtte ook een commissie op om de doodstrafwetgeving in zijn staat te herzien. Die bracht op 15 april 2002 haar rapport uit. De commissie gaf toe dat de meerderheid van haar leden voor afschaffing van de doodstraf was en verstrekte verregaande aanbevelingen om het systeem te hervormen.
Amnesty International verwelkomt daarom de principiële houding van John Kitzhaber, de gouverneur van Oregon. Hij stelde eind november 2011 een moratorium in op executies voor de rest van zijn ambtstermijn. Op 6 december zou de executie van de 49-jarige Gary Haugen plaatsvinden maar het vonnis werd niet uitgevoerd. Kitzhaber noemde de doodstraf "onethisch en onrechtvaardig" en stelde dat hij geen executies meer zou toelaten zolang hij gouverneur is. Zijn huidige ambtstermijn loopt tot januari 2015.
Oregon heeft twee executies uitgevoerd sinds de doodstraf in de VS hervat werd in 1977 - één in 1996 en één in 1997. Beiden werden uitgevoerd tijdens de eerste ambtstermijn van gouverneur Kitzhaber. De gouverneur liet de executies doorgaan "ondanks mijn persoonlijk verzet tegen de doodstraf. Ik geloof niet dat die executies bijgedragen hebben tot onze veiligheid, en het maakt onze maatschappij er beslist niet beschaafder op. Ik kon niet nog eens meedoen met iets wat ik moreel verkeerd vind".
Kitzhaber riep de huidige legislatuur op "potentiële hervormingen voor te leggen voor de volgende legislatuurperiode", eraan toevoegend dat hij "ervan overtuigd was dat we een betere oplossing kunnen vinden".
Begin 2012 zette de gouverneur van de staat Delaware de doodstraf van Robert Gattis om in een levenslange onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Hij deed dit drie dagen voor de geplande executie. Hiermee is een einde gekomen aan de bijna twintig jaar dat Robert Gattis doorbracht in de dodencel. Robert Gattis werd ter dood veroordeeld vanwege de moord op zijn vriendin Shirley Slay in mei 1990.
De voornaamste reden om de straf om te zetten was de achtergrond van Gattis. In overeenstemming met de aanbevelingen van de Delaware Board of Parole oordeelde hij dat Gattis tijdens zijn jeugd zodanig mishandeld was dat een terdoodveroordeling ongepast is.
De gouverneur noemde de beslissing een van de zwaarste die hij heeft moeten maken tijdens zijn termijn, en bood zijn excuses aan voor 'de pijn die zijn beslissing mogelijk brengt voor de familie en vrienden van Shirley Slay'.
Amnesty International hoopt nu dat het afschaffen van de doodstraf een trend wordt in de Verenigde Staten.
Wie weet? De staat Connecticut schafte alvast de doodstraf af eind april 2012: de 17de staat in de Verenigde Staten.
Sinds 1973 zijn er nu al 140 mensen uit een Amerikaanse dodencel vrijgesproken.
Op 2 mei 2013 tekende gouverneur O'Malley van Maryland het besluit tot afschaffing: daar mee is Maryland de vierde Amerikaanse staat die in de afgelopen vijf jaar hiertoe overgaat. In de staat zitten nog vijf gevangenen in de dodencel. Amnesty roept gouverneur O'Malley op hun straf om te zetten in levenslange gevangenisstraffen.
Binnenkort gaan Amnesty-activisten van start met nieuwe campagnes voor de afschaffing in de staten Colorado en Delaware.
Echter, in de staat Texas nadert de 500ste executie sinds de doodstraf daar in 1982 weer werd ingevoerd. In deze staat heeft een derde van het totale aantal executies in Amerika plaats. Sinds de huidige gouverneur Rick Perry aantrad in 2000 zijn er meer dan 250 executies uitgevoerd. Onder zijn voorganger George W. Bush gingen er 152 executies door .
De doodstraf in Texas is omstreden. Zo werden er eerder geesteszieke gevangenen geëxecuteerd en gevangenen die geen goede juridische bijstand hadden gekregen. Het is inmiddels verboden gevangenen te executeren met een geestelijke beperking én gevangenen die minderjarig waren op het moment van hun misdrijf.
In de Verenigde Staten heerst trouwens over het algemeen een zwaarbestraffende politieke sfeer: 96% van het geld dat ter beschikking wordt gesteld van misdaadbestrijding wordt gebruikt voor bestraffende maatregelen, slechts 4% gaat naar misdaadpreventie. Mede hierdoor is de gevangenisbevolking in de VS in de laatste twintig jaar meer dan verdriedubbeld. Bijna twee miljoen Amerikanen zitten opgesloten! De vrouwelijke gevangenisbevolking is toegenomen van 5.600 in 1970 naar bijna 140.000 nu.
Veel gevangenissen zijn overbevolkt en hebben slecht opgeleid personeel. De regering bezuinigt op de hoge kosten door het management van de gevangenissen uit te besteden aan privé-bedrijfjes. Deze hebben er groot belang bij dat de kosten laag blijven. Hun eerste prioriteit is uiteraard winst maken.
Internationale richtlijnen bepalen dat in de gevangenissen medische voorzieningen gratis moeten zijn. Maar die zijn vaak slecht en het is dit gebrek aan goede medische verzorging dat een gevangene het leven kan kosten.
Gevangenen worden vrijwel altijd geboeid. Vaak ketent men hen ook aan elkaar en maakt hierbij geen uitzondering voor zwangere gedetineerden. Volledig geketend aan hun polsen, middel en enkels lopen ze dan ook meer gevaar om te vallen. Verder hebben veel gevangenissen geen kraamafdeling en voor de bevalling gaan de vrouwen naar het ziekenhuis.
Regel 53 van de "Standard Minimum Rules" bepaalt dat alleen vrouwen gedetineerden mogen bewaken. De VS voldoen evenwel niet aan deze minimumeisen. Mannelijke bewakers begluren de vrouwen terwijl ze zich aankleden, douchen of gebruik maken van het toilet. De sexuele intimidatie gaat dikwijls nog heel wat verder. Veel vrouwen durven echter geen klacht in te dienen omdat ze bang zijn voor vergeldingsacties.
Op 17 oktober 2006 ondertekende president Bush de "Military Commissions Act", een wet die een klimaat creëert voor verdere mensenrechtenschendingen. In de oorlog tegen het terrorisme nam de overheid haar toevlucht tot geheime opsluiting, gedwongen verdwijning, incommunicado detentie, foltering, enz. Op 11 januari 2009 bestond de beruchte gevangenis van Guantanamo zeven jaar. Sindsdien zijn er ongeveer 800 mensen opgesloten geweest, waarvan er nu nog altijd nagenoeg 290 vastzitten.
Op de 6de verjaardag van Guantanamo organiseerde Amnesty in Brussel een protestmars van het Vrijheidsplein tot de Amerikaanse ambassade. De tocht werd aangevoerd door een "chain gang" van activisten in de bekende oranje pakken, gevolgd door parlementairen. Bij onze bestemming aangekomen brachten we onze eisen en zorgen over aan de ambassadeur van de VS.
In het begin van zijn eerste ambtstermijn beloofde de Amerikaanse president Obama het gevangenenkamp Guantánamo te sluiten. Nu, vijf jaar later, is er van die belofte nog niets terechtgekomen.
De Amerikaanse Christie Cheramie werd in 1994 veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf zonder mogelijkheid tot vervroegde vrijlating. Ze was toen 16 jaar. Nu is ze 33 en heeft ze meer dan de helft van haar leven in de gevangenis doorgebracht.
Ze werd veroordeeld wegens doodslag op de tante van haar toen 18-jarige verloofde. Volgens haar was haar verloofde de schuldige. Omdat ze bang was de doodstraf te krijgen, bekende ze schuld. Door deze bekentenis kan ze nu haar veroordeling en straf niet aanvechten. In 2001 probeerde ze haar bekentenis in te trekken, maar dit lukte niet.
Tijdens haar jeugd werd Christie Cheramie seksueel misbruikt. Toen ze 13 jaar was deed ze een zelfmoordpoging en werd ze opgenomen in een psychiatrische kliniek. In de gevangenis gedraagt ze zich volgens een bewaker goed. Ze heeft gestudeerd en de familie van het slachtoffer heeft aangegeven dat ze een tweede kans verdient.
De Verenigde Staten is (samen met Somalië) het enige land dat het VN Kinderrechtenverdrag niet bekrachtigd heeft. Dit verdrag verbiedt de oplegging van levenslange gevangenisstraf zonder mogelijkheid op vervroegde vrijlating aan mensen onder de 18 jaar.
OBAMA!
Barack Hussein Obama (Honolulu, 4 augustus 1961) is de 44ste en huidige president van de Verenigde Staten. Hij is de eerste zwarte Amerikaan[1] in deze functie. Tussen 3 januari 2005 en 16 november 2008 was Obama lid van de Senaat als vertegenwoordiger van de staat Illinois en voordien was hij staatssenator in de wetgevende vergadering van zijn thuisstaat. Op 20 januari 2009 werd Obama tijdens de inauguratie op het Capitool beëdigd als president.
Tijdens de eerste dagen van zijn ambtstermijn bevroor Obama alle lopende beleidsplannen van zijn voorganger, iets wat een nieuwe president normaliter doet. Verder gaf hij opdracht om het kamp te Guantanamo Bay binnen een jaar te sluiten. Ook overlegde hij met zijn militaire bevelhebbers over de terugtrekking van de meeste Amerikaanse troepen uit Irak.
IS!
Amerika voert een militaire operatie uit in Syrië en Irak om IS (Islamic State - Islamitische Staat) te bestrijden. Amerikanen konden een humanitaire ramp van historische omvang voorkomen door IS-doelen aan de voet van een berg in Noordwest-Irak te bestoken. Tienduizenden Yezidi's (aanhangers van een Koerdische religie) waren naar de kale berg gevlucht en konden niet naar beneden omdat IS-strijders hen daar opwachtten.
Obama kondigde op 11 september, ruim een maand na de eerste luchtaanvallen, aan dat IS wereldwijd zal worden "vernietigd". Dat betekent dat er ook doelen van IS in Syrië zullen worden bestookt. Een internationale coalitie gaat Amerika bijstaan, al is vooralsnog onduidelijk wat die coalitie precies voor taken krijgt.
In reactie op de Amerikaanse bombardementen onthoofdden IS-strijders twee Amerikaanse journalisten: half augustus James Wright Foley en begin september Steven Sotloff. Video's van de onthoofdingen werden op internet gezet en wereldwijd werd er geschokt op gereageerd.
De Amerikaanse president liet weten niet te zullen buigen voor terreurdaden. Volgens hem hebben de gruwelijke video's een averechts effect en maken ze Amerika sterker en saamhoriger.
Op 19 september begon ook Frankrijk met luchtaanvallen op doelen van IS in Irak. Frankrijk liet daarbij weten alleen in Irak te zullen opereren en geen soldaten te zullen sturen.
Guantánamo!
De uit Mauretanië afkomstige Mohamedou Ould Slahi zit al meer dan 12 jaar zonder aanklacht of proces vast op Guantánamo. In januari 2015 verscheen zijn boek over zijn ervaringen daar.
Mohamedou Ould Slahi werd door de Amerikaanse autoriteiten verdacht van betrokkenheid bij het mislukte plan om het vliegveld van Los Angeles te bombarderen in 2000. Ook zou hij lid zijn van Al-Qaida. Slahi geeft zelf aan in 1992 alle banden met de terroristische organisatie te hebben verbroken. Na zijn arrestatie in november 2001 werd hij overgebracht naar Jordanië waar hij acht maanden incommunicado werd vastgehouden in een militaire gevangenis. In juli 2002 werd hij naar Afghanistan gevlogen en daarna naar Guantánamo Bay op Cuba, waar hij sindsdien vast zit. Slahi werd gemarteld, vernederd en onmenselijk behandeld.
Slahi werd negentig dagen lang onderworpen aan een speciaal verhoorplan. Zijn cel werd aangepast zodat er geen licht binnen kwam. Zijn bewakers droegen maskers. Hij zag een jaar lang geen daglicht. Zeventig dagen lang werd hij van zijn slaap beroofd en blootgesteld aan hard geluid en fel knipperlicht. In april 2010 oordeelde de rechter dat het gevangenhouden van Slahi onwettig is en dat hij moet worden vrijgelaten. Ook zei hij dat er uitgebreid bewijs is dat Slahi ernstig is mishandeld. Het bewijsmateriaal tegen hem kan niet worden ingebracht in een rechtszaak tegen hem. De Amerikaanse overheid ging in beroep. En Slahi zit nog steeds vast op Guantánamo Bay.
Op 20 juli 2016 werd zijn vrijlating eindelijk goedgekeurd.
Lakota
Er zijn slechts 1500 mensen die het Lakota nog beheersen. Wil je die taal horen, dan heb je de grootste kans bij een begrafenis. De meeste sprekers wonen in het Pine Ridge-reservaat in Zuid-Dakota. Dit indrukwekkend lege hart van Amerika was ooit het domein van bizons en van volkeren die vroeger indianen genoemd werden.
Nu zijn de termen Native Americans of American Indians gebruikelijk, hoewel de bewoners van het Pine Ridge-reservaat zichzelf liever Lakota noemen. Dawn Frank (46) is een van hen. Ze is adjunct-directeur van Oglala Lakota College, de hogeschool van Pine Ridge, en zet zich met hart en ziel in voor taalbehoud: iedereen leert nu Lakota, want “als we de taal kwijtraken, verliezen we onze identiteit”. Ze vertelt dat een oudere Lakota onlangs een uur bezig was om haar de betekenis van het woord 'luisteren' uit te leggen. Er is een spirituele component die in het Engels niet over te brengen is. In de wereld van vandaag verwachten we oogcontact van de luisteraar, maar Lakota-ouderen luisteren met hun ogen dicht en de handen gevouwen: om je te begrijpen en te doorgronden.
Veel Lakota hebben sociale problemen. Die vinden hun oorsprong in de hardhandige pogingen van de federale overheid om de bevolking zich te laten aanpasssen aan de Amerikaanse samenleving, maar ook in het afnemen van hun land en in gedwongen verhuizingen. Jongeren groeien op met dat trauma, na decennia van etnische zuivering en landjepik. Wie nu Lakota leert, hervindt de cultuur, de familie en de gemeenschap.
Volgens de laatste beschikbare officiële tellingen -daterend uit de jaren '90- wonen er 103.000 Lakota verspreid over Noord- en Zuid-Dakota, in vijf verschillende reservaten, waaronder Pine Ridge. In dit reservaat, in oppervlakte groter dan twee Belgische provincies, leeft 40 procent van de naar schatting 40.000 inwoners in armoede, soms zonder centrale verwarming en stromend water. Met 66 jaar heeft het gebied de laagste levensverwachting van Noord- en Zuid-Amerika. Veel inwoners zijn alcoholverslaafd.
De Amerikaanse overheid heeft decennialang geprobeerd de taal en cultuur van de Lakota en andere oorspronkelijke volken te vernietigen. Tot in de jaren '50 gingen kinderen verplicht naar christelijke kostscholen. Volgens onderzoek van het Lakota Language Consortium, dat samenwerkt met de VN, is 90 procent van de 500 talen die Noord-Amerika heeft gekend, al verdwenen. Ook het Lakota is het uitsterven nabij, maar door de inzet van velen is het een van de talen met de beste kans tot overleven.
De oorspronkelijke Amerikanen in de VS zijn weer trots op hun cultuur, eisen hun rechten op en mengen zich in het publieke debat. Zoals bij het protest tegen de oliepijpleiding bij Standing Rock (Noord-Dakota) in 2016 en 2017: de pijpleiding zou door het reservaat lopen en door olielekkages het water vervuilen.
Ook in de politiek neemt het aandeel Native Americans toe: naar verwachting staan er tien kandidaten op de kieslijst voor de verkiezing van het Congres. Nog nooit was een vrouw uit de gemeenschap lid van het Congres, maar de kans is aanzienlijk dat daarin verandering komt.
Niettegenstaande de pogingen om het Lakota te bewaren dreigt taalvernietiging. Er komen tientallen nieuwe sprekers per jaar bij, maar er gaan ook telkens zo'n 300 verloren (Lakota Language Consortium). Wie Lakota leert, spreekt het vaak op een laag niveau.
De oorspronkelijke bewoners van de Verenigde Staten zijn in de 18de en 19de eeuw onder dwang ondergebracht in reservaten. Zo kon de federale overheid controle uitoefenen en conflicten tussen met de Europese kolonisten voorkomen. Het was voor de meeste volken moeilijk om hun levenswijze vast te houden in een afgebakend gebied.
Er bestaan nog steeds 326 reservaten. De bewoners kennen een vorm van zelfbestuur, casino's vormen vaak een inkomstenbron.
De Amerikaanse overheid droeg de oorspronkelijke bevolking in de 19de eeuw op Engelse (christelijke) namen aan te nemen, maar het lukte ze niet om traditionele namen volledig uit te bannen. Iemand stelt zich voor: “Mijn moeder is Sylvia Tobacco, mijn vader is Darrell Two Crow. Mijn Lakota-naam is Tá Oyate Wiyankapi Win. Vrij vertaald: 'de vrouw die gezien wordt door haar volk'. Volgens Lakota-
protocol vertel je altijd wie je vader en je moeder zijn en waar je voorouders vandaan komen."
Hulpverlener riskeert 10 jaar cel!
De 36-jarige aardrijkskundeleraar Scott Warren woont in de Amerikaanse staat Arizona. Op 17 Januari 2018 sloegen agenten van de Amerikaanse grenspatrouille hem in de boeien en namen hem mee. Zijn misdaad? Hij deelde onder meer water uit aan migranten die via de woestijn de VS binnen wilden.
Scott Warren werd aangeklaagd voor het bieden van humanitaire hulp aan twee mensen zonder papieren. Zijn rechtszaak eindigde afgelopen juni zonder uitspraak, omdat de jury verdeeld was. Maar de aanklager besloot hem opnieuw te vervolgen. Warrens nieuwe rechtszaak begon op 12 november 2019. Hij kan een celstraf van tien jaar krijgen.
De Amerikaanse autoriteiten proberen mensenrechtenverdedigers en andere hulpverleners aan de grens te ontmoedigen door hen te intimideren en te vervolgen.
Presidentsverkiezingen 2020
Nadat de kandidaten van de partijen bekend zijn, start de echte campagne in aanloop naar verkiezingsdag of election day. Die vindt traditioneel plaats op de dinsdag na de eerste maandag van november. In 2016 was dat 8 november, dit jaar is het met 3 november iets vroeger.
De Verenigde Staten van Amerika bestaan uit 50 staten, die in de loop van de geschiedenis tot het land zijn toegelaten, en uit het aparte federale gebied Washington D.C. (District of Columbia). Zoals in België zijn politieke bevoegdheden verdeeld tussen het federale niveau, en de aparte staten.
Amerikanen kiezen hun president niet rechtstreeks, maar doen dat getrapt via het kiescollege of electoral college. Het is dat instituut dat om de vier jaar de president en de vicepresident van de Verenigde Staten officieel aanduidt enkele weken na de verkiezingsdag (officieel: de eerste maandag na de tweede woensdag van december, dit jaar op 14 december).
In het kiescollege zetelen de kiesmannen, ze komen samen per staat.
Alle vijftig staten van de VS hebben recht op een bepaald aantal delegates of kiesmannen. Het aantal kiesmannen per staat is identiek aan het aantal Congresleden waar een staat recht op heeft en is afhankelijk van het aantal inwoners van die staat. Het minimale aantal kiesmannen per staat is 3 in weinig bevolkingsrijke staten, en 55 in grootste staat Californië.
In totaal zijn er momenteel 538 kiesmannen. Wie tijdens de verkiezingsnacht een meerderheid van die 538 weet te verzamelen - het magische getal 270 - wordt president. In 2016 sprong Trump rond 2.30 uur lokale tijd ( 8.30 uur ‘s ochtends bij ons) over die drempel.
Een swing state of kantelstaat (Engels: swing state) of een strijdstaat (Engels: battleground state) is een staat van de Verenigde Staten waar geen van de presidentskandidaten een duidelijke meerderheid heeft. In 2020 waren dat de volgende 13: Arizona, Florida, Georgia, Iowa, Michigan, Minnesota, Nevada, New Hampshire, North Carolina, Ohio, Pennsylvania, Texas, Wisconsin.
De stemmen van de 538 kiesmannen worden officieel pas op 6 januari 2021 geteld in het Congres, waarna de winnaar wordt uitgeroepen. In 2016 haalde Trump 306 kiesmannen binnen, Hillary Clinton bleef steken op 232.
De nieuwe president legt op 20 januari 2021 de eed af.
Bijna een week nadat Joe Biden aangeduid werd als winnaar van de Amerikaanse verkiezingen, erkende ook China zijn winst. 'We wensen Mr. Biden en Ms. Harris veel geluk', zei Wang Wenbin, de woordvoerder van de minister van Buitenlandse Zaken, aan de pers. Hij voegde daar wel nog aan toe dat 'het resultaat van de Amerikaanse verkiezingen bepaald zal worden door de wet'. Allicht verwees het regime daarmee naar de rechtszaken die president Donald Trump had aangespannen.
De relatie tussen China en de Verenigde Staten bekoelde onder het presidentschap van Donald Trump. Beide wereldmachten raakten verwikkeld in een handelsoorlog. Toch is het aannemelijk dat China liever een Republikeinse overwinning zag.
Volgens The Washington Post sprak China zich uit voorzorg niet uit over de verkiezingen, omdat Trump zijn nederlaag weigerde toe te geven. Nadat ook de stemmen in Arizona geteld waren, lag de weg voor Biden steeds meer open. Volgens de Amerikaanse krant was het dus hinken op twee benen voor Xi Jinping: langer wachten met felicitaties zou wel eens in het verkeerde keelgat bij het kamp-Biden kunnen vallen.
Hiervoor had China enkel laten weten dat het 'akte had genomen van de overwinningsclaim van Joe Biden'.
De gespannen sfeer na de Amerikaanse verkiezingen vertaalde zich ook diplomatiek. Niet iedereen stond aan te schuiven om Joe Biden felicitaties toe sturen. De Britse premier Boris Johnson en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu lieten even op zich wachten, vermoedelijk om Trump niet voor het hoofd te stoten. Vladimir Poetin uit Rusland en Jair Bolsonaro uit Brazilië hullen zich nog altijd in stilte.
De nieuwsmedia die Arizona nog niet aan Joe Biden hadden toegekend, deden dat op 12 november. Het was Edison Research dat Arizona nu ook toekende aan de Joe Biden, die al voldoende kiesmannen binnenhaalde om de verkozen president van de VS te zijn. Nu verstevigt Biden die voorsprong tot 290 kiesmannen. President Donald Trump bleef de verkiezingsuitslag betwisten.
Andere nieuwsmedia zoals FOX News en AP hadden al dagen geleden Arizona aan Joe Biden toegekend, tot grote onvrede van Trump.
De verkiezingsuitslag werd echt definitief nadat Joe Biden ook in Georgia tot winnaar werd uitgeroepen, waarmee hij de eerste Democraat is sinds Bill Clinton in 1992 die de zestien kiesmannen in die staat mag bijschrijven. De laatste staat die nog stemmen moest tellen, North Carolina, werd toegeschreven aan zittend president Donald Trump.
Biden vergaarde in totaal 306 kiesmannen, ruim voldoende voor het volgende presidentschap. Trump haalde 232 kiesmannen binnen.
Georgia liet nog weten dat er een hertelling zou volgen in de staat omdat de verschillen tussen Biden en Trump klein waren.
Laat Steven Donziger vrij!
Op 1 oktober 2021 werd milieu-advocaat Steven Donziger veroordeeld tot zes maanden celstraf. Dat gebeurde op basis van een politiek gemotiveerde aanklacht die luidde: “minachting van de rechtbank”. Steven Donziger verdedigde op succesvolle wijze mensen die het slachtoffer werden van bedrijven die olie dumpten in Ecuador.
Donziger zat al meer dan twee jaar onder huisarrest. Volgens VN-experten ontbrak elke wettelijke basis om hem vast te houden en kreeg hij geen eerlijk proces.
De VN-werkgroep voor arbitraire detentie kwam tot het besluit dat zijn aanhouding een vergelding is voor zijn werk als advocaat voor lokale gemeenschappen in Ecuador.
2025: Leonard Peltier (80) eindelijk vrij!
De Indiaans-Amerikaanse activist Leonard Peltier zat al 50 jaar gevangen in de Verenigde Staten. Een deel daarvan bracht hij door in eenzame opsluiting. Hij zat een straf van tweemaal levenslang uit wegens moord. Dit terwijl Amnesty ernstige bezorgdheden heeft over het eerlijke verloop van de procedures die tot zijn proces en veroordeling hebben geleid.
Peltier beweert tot op heden onschuldig te zijn. Hij is nu 80 jaar oud en lijdt aan een aantal chronische aandoeningen waarvan minstens één levensbedreigend is. Hij kwam pas in 2024 weer in aanmerking voor voorwaardelijke vrijlating. Zijn advocaten dienden hiertoe een nieuw gratieverzoek in.
Op het einde van zijn ambtstermijn heeft president Biden de celstraf van Peltier omgezet naar een vorm van huisarrest en zo kan Peltier de rest van zijn straf thuis uitzitten. Zijn reactie in een verklaring na de aankondiging van het omzetten van zijn straf: “Het is eindelijk voorbij. Ik ga naar huis. Ik wil de wereld laten zien dat ik een goed mens ben, met een goed hart. Ik wil mensen helpen, zoals mijn oma me heeft geleerd.”
Guantánamo!
Van de 35 mannen die nog in de Amerikaanse militaire gevangenis in Guantánamo Bay (Cuba) zitten, zijn er 19 waarvan de vrijlating is goedgekeurd, maar die toch nog vastzitten. De gevangenis is al ruim 20 jaar open en meer dan 700 moslimmannen en -jongens hebben er verbleven. Velen werden gefolterd, allemaal willekeurig vastgehouden, en geen van hen heeft een eerlijk proces gekregen. Een van hen is Toffiq al-Bihani. Zijn overplaatsing uit de gevangenis was al in 2010 goedgekeurd, maar toch verblijft hij er nog steeds.
De Amerikaanse regering moet Toffiq al-Bihani en de andere mannen die goedkeuring kregen tot overplaatsing, overbrengen naar een land waar hun mensenrechten gerespecteerd zullen worden en bovendien de gevangenis onmiddellijk sluiten.
Onder de regering van president Joseph Biden zijn vijf mannen overgebracht. In juli 2021 werd de 56-jarige Marokkaanse burger, Abdul Latif Nasser, overgebracht naar Marokko. De vrijlating van Nasser was goedgekeurd in 2016, maar toch werd hij nog vijf jaar vastgehouden in Guantánamo. In totaal bracht hij er 19 jaar door zonder ooit officieel in beschuldiging gesteld te zijn.
In april 2022 werd Sufyian Barhoumi naar Algerije overgebracht. Hij werd in maart 2002 in Pakistan gevangengenomen en naar Guantánamo Bay overgebracht, waar hij nooit een proces kreeg. Hij werd in augustus 2016 op de hoogte gebracht dat hij in aanmerking kwam voor vrijlating, maar zijn zaak liep vast door het beleid van de regering-Trump die transfers meestal tegenhield.
In maart 2022 werd Mohammed al-Qahtani overgebracht naar Saudi-Arabië voor mentale gezondheidszorg. Al-Qahtani werd zo zwaar gefolterd door de Amerikaanse autoriteiten dat hij ongeschikt verklaard werd om een proces te doorstaan. Hij werd ervan verdacht de 20ste kaper bij de aanslagen van 11 september te zijn.
In juni 2022 werd Asadullah Haroon Gul, een Afghaanse gevangene die bijna 15 jaar in Amerikaanse hechtenis werd vastgehouden, vrijgelaten uit Guantánamo door een Amerikaans federaal gerechtelijk bevel.
Eind oktober 2022 werd Saifullah Paracha, een 75 jaar oude man uit Pakistan overgebracht naar zijn thuisland. Hij zat 18 jaar lang vast zonder aanklachten.
Amnesty International roept de regering-Biden op om de gevangenis in Guantánamo Bay voor eens en voor altijd te sluiten. Al wie die daar nog wordt vastgehouden, moet ofwel worden vrijgelaten en overgebracht, of als er voldoende bewijs is voor het plegen van een internationaal erkend misdrijf, daarvoor terechtstaan. Dit moet gepaard gaan met een eerlijk proces, zonder doodstraf.
Gevangenen die sinds “9/11” in Guantánamo vastzitten, zijn het slachtoffer van foltering en gedwongen verdwijning. De Verenigde Staten moeten dit onderzoeken en de vermoedelijke daders van deze misdrijven berechten, ongeacht de rang van hun huidige of vroegere ambt.
Veel te veel gevangenen!
Lees hierover zeker ons dossier rond gevangenen.
5 november 2024: Donald Trump of Kamala Harris?
Op 5 november 2024 zullen verkiezingen worden georganiseerd in de Verenigde Staten voor verschillende overheden. 2024 is een belangrijk verkiezingsjaar in de Verenigde Staten, omdat er onder andere presidentsverkiezingen plaatsvinden. Het zal de eerste presidentsverkiezing zijn die volgt op de volkstelling van 2020 en waarvoor de kiesdistricten hertekend zijn. Er worden verder congresverkiezingen georganiseerd voor elke zetel in het Huis van Afgevaardigden en voor 34 van de 100 senatoren. In 11 staten worden gouverneursverkiezingen georganiseerd. Daarnaast worden op staats- en lokaal niveau tal van andere ambtsbekleders gekozen.
Donald Trump zal dus de 47ste president van de VS worden!
Hij leidde met meer dan 5 miljoen individuele stemmen voorsprong op tegenstander Kamala Harris. In 2016, toen Trump een eerste keer tot president verkozen werd, verloor hij nog die zogenaamde 'popular vote' tegen Hillary Clinton. Dat Trump behalve de eigenlijke overwinning ook de popular vote binnenhaalt, is een verrassing. De scores in de peilingen plakten immers tegen elkaar. En in veel staten is het effectief een nek-aan-nekrace geworden zoals voorspeld.
Een verklaring voor het verlies van Harris ligt wellicht in het feit dat mannelijke zwarte en latinokiezers, die vroeger zo goed als zeker voor de Democratische stem zouden gaan, nu meer voor Trump hebben gekozen. Ze denken inderdaad dat Trump een alternatief kan zijn voor de hoge inflatie die minderheden de afgelopen jaren pijn heeft gedaan.
Als lid van de regeringspartij kon Harris niet winnen op het thema inflatie en economie. Haar twee belangrijkste standpunten, de abortuskwestie en het feit dat Trump een bedreiging is voor de democratie, zijn niet voldoende sterk gebleken.
De belangrijkste democratie ter wereld?
Sinds de Tweede Wereldoorlog gelden de Verenigde Staten als de hoeder van de internationale rechtsorde. Althans, zo ziet Amerika zichzelf. In de rede waarmee president Biden zich terugtrok uit de verkiezingsstrijd in juli, verwoordde hij het Amerikaanse zelfbeeld: een speciaal land, een buitengewoon land, 'het krachtigste idee in de geschiedenis van de wereld'.
Ook veel niet-Amerikanen zien het land zo, en het staat buiten kijf dat Amerika een belangrijke stempel heeft gedrukt op de wereldorde zoals we die kennen. Niet uit goedertierenheid of hoge idealen, maar omdat dat in het Amerikaanse belang was. De VS stonden aan de basis van de internationale rechtsorde, de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) en de oprichting van de Verenigde Naties. Tegelijkertijd heeft Amerika die internationale rechtsorde zelf met grote regelmaat geschonden, zoals o.m. in Korea en in Vietnam.
De eenentwintigste eeuw is vooralsnog niet vriendelijk voor die vermeende unieke supermacht. De aanval op 9/11 kwam als een koude douche. Het was geen aanval 'op onze manier van leven' zoals president Bush zei, maar een aanval op imperialistisch gedrag, en zoals alle terreur bedoeld om een extreme reactie uit te lokken. Amerika beet terug, begon een 'war on terror', negeerde internationale verdragen en begon twee oorlogen onder dubieuze voorwendsels, die in Irak ronduit gebaseerd was op leugens. Zoals alle oorlogen leidden ook deze twee oorlogen tot grove schendingen van het internationaal recht.
Volgende vaststelling: de Verenigde Staten erkennen het Internationaal Strafhof in Den Haag niet!
Amerika maakte van meet af aan duidelijk dat het gedrag van Amerikaanse soldaten nooit en te nimmer door het Internationaal Strafhof (ICC) besproken kon worden. De VS erkennen het hof niet. In 2002 nam het Amerikaanse Congres een wet aan die de VS niet toestaat samen te werken met het hof: de American Services Protection Act, door critici ook wel de The Hague Invasion Act genoemd. De angst dat het hof gebruikt kon worden voor politiek gemotiveerde vervolging van Amerikaanse soldaten is niet onterecht, maar zo wordt het wel moeilijk soldaten en leiders van andere landen die de regels overtreden te vervolgen.
Soldaten misdroegen zich in Irak, maar erger was dat de Amerikaanse regering haar eigen regels en principes schond door marteling toe te staan. Verder bestaat nog altijd die beruchte gevangenis op Guantánamo Bay, waar zonder proces vele tientallen mensen gevangen worden gehouden. President Obama wilde Guantánamo sluiten maar botste op de grenzen van zijn presidentiële macht.
Biden heeft president Poetin een oorlogsmisdadiger genoemd en wil hem voor het gerecht brengen, maar dat is lastig als de VS het ICC niet erkennen.
De mislukte staatsgreep van Trump op 6 januari en zijn corruptie van de democratie met verkiezingsleugens heeft het aanzien van Amerika als democratische rechtsstaat nog meer fundamentele schade berokkend. Met hem als president -alweer- zou die democratie weleens tot het verleden kunnen gaan behoren.
De VS erkennen wel het Internationaal Gerechtshof, het andere gerechtshof in Den Haag, maar leggen evengoed uitspraken die hen niet bevallen naast zich neer. De zaak die Zuid-Afrika bij dat hof heeft aangespannen tegen Israël wegens genocide in Gaza, heeft vooral betekenis als middel om de hypocrisie van de VS aan de kaak te stellen. Amerika laat zijn bondgenoot Israël zijn gang gaan, zonder zijn eigen macht te gebruiken om dat optreden in te tomen.
Stop de massale uitzettingen!
President Donald Trump is gestart met het uitzetten van duizenden mensen die in de Verenigde Staten bescherming zoeken. Het gaat zowel om mensen die pas zijn toegekomen in het land, als mensen die er al een tijd wonen en een leven hebben opgebouwd. De uitzettingscampagne van Trump riskeert de mensenrechten te schenden. Het risico is groot dat mensen willekeurig worden opgesloten, worden teruggestuurd naar gevaarlijke situaties en/of van hun families worden gescheiden.
Amnesty dringt er bij president Trump op aan om de mensenrechten van migranten en mensen die op zoek zijn naar bescherming te respecteren, en hen niet het land uit te zetten.
Trump kondigde in aanloop naar de presidentsverkiezingen al aan dat hij tijdens zijn tweede termijn een massale uitzettingscampagne zou opzetten. Nu hij verkozen is als de nieuwe president van de VS, is hij ook daadwerkelijk begonnen met het uitvoeren van zijn plan. Dat plan bestaat onder meer uit het afkondigen van een nationale noodtoestand aan de grens met Mexico, razzia’s, raciale profilering, willekeurige opsluitingen en gedwongen terugkeer zonder een eerlijke asielprocedure te doorlopen of zonder rekening te houden met de risico’s die mensen lopen in hun land van afkomst. Deze roekeloze minachting voor de waardigheid, het welzijn en de mensenrechten zal miljoenen mensen die in de VS een veiliger leven en nieuwe kansen zochten, in gevaar brengen.
Hoewel de Verenigde Staten, net als alle andere landen, de binnenkomst en het verblijf van niet-onderdanen op hun grondgebied mogen reguleren, kan het land dat alleen doen binnen de grenzen van de mensenrechten. De Amerikaanse overheid heeft de verplichting om erover te waken dat haar wetten, beleid en praktijken in lijn zijn met het internationaal recht.
April 2025: Groenland!
Het Witte Huis werkt aan een concreet plan om Groenland over te nemen van Denemarken. Het is de Nationale Veiligheidsraad die de zaak coördineert. Volgens een Amerikaans functionaris die met ‘The New York Times’ sprak, kwam die al verschillende keren samen en werden er ook al specifieke instructies uitgestuurd naar een aantal ministeries.
Geruststellend is alvast dat ondanks toespelingen van Trump op het mogelijke gebruik van geweld om Groenland in te lijven, militaire opties tijdens de besprekingen nooit ernstig overwogen zijn. In plaats van “dwang” wil de Nationale Veiligheidsraad “overtuigingskracht” gebruiken. Doel is om met een groots opgezette pr-campagne de 57.000 inwoners van Groenland te overhalen om zich uit eigen beweging bij de VS aan te sluiten.
Zo wordt overwogen om campagnes op te zetten op sociale media en om reclame te maken. Daarbij zal de nadruk gelegd worden op de gedeelde geschiedenis van de Groenlanders en de inheemse Inuit-bevolking van Alaska.
Er wordt ook aangevoerd dat Denemarken zich niet om Groenland zou bekommeren en dat alleen de Verenigde Staten het eiland kunnen beschermen tegen de toenemende invloed van Rusland en China.
Daarnaast wordt bekeken of de Groenlanders niet met geld te overtuigen zijn. Trump zei eerder al dat hij hen “rijk” wil maken. Zo zou de 531 miljoen euro aan subsidies die Denemarken aan Groenland geeft, vervangen kunnen worden door een jaarlijkse betaling van ongeveer 10.000 dollar (8.850 euro) per Groenlander. Die kosten zouden gecompenseerd kunnen worden door nieuwe inkomsten uit de winning van zeldzame mineralen, goud, uranium en olie uit de Groenlandse bodem.
De afgelopen weken was er alleszins heel veel protest geweest tegen de druk van de VS.
Zowel de Groenlandse als de Deense regering liet bovendien al meermaals verstaan dat het eiland niet te koop is. Een Groenlandse partij die een snelle onafhankelijkheid wil en de banden met de VS wil aanhalen, haalde bij de verkiezingen vorige maand maar een kwart van alle stemmen.
Palestijnse activist!
Op 8 maart 2025 arresteerden veiligheidsagenten Mahmoud Khalil, een Palestijnse activist die onlangs is afgestudeerd aan de Columbia University in New York. Dit hoewel Mahmoud een verblijfsvergunning heeft in de Verenigde Staten. Het is duidelijk dat hij wordt geviseerd omwille van zijn deelname aan studentenprotesten aan zijn universiteit. Hij was vooraf niet in beschuldiging gesteld en wordt nu vastgehouden in een detentiecentrum. De autoriteiten hebben hem intussen laten weten dat zijn permanente verblijfsstatus is ingetrokken en dat hij in een uitzettingsprocedure zit.
Amnesty eist dat de Amerikaanse autoriteiten Mahmoud onmiddellijk vrijlaten en dat ze zijn recht op vrije meningsuiting, vreedzame bijeenkomst en een eerlijk proces respecteren.
Als student organiseerde Mahmoud mee de protestactie voor Gaza aan de Columbia University in het voorjaar van 2024. Hij trad op als onderhandelaar met de universiteit en als contactpersoon met de pers. Zijn arrestatie op 8 maart 2025 kwam er nadat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken aankondigde dat de visa of groene kaarten zullen ingetrokken worden van studenten die betrokken zijn bij pro-Palestijnse protesten, en dat ze uit het land zullen worden gezet.
Mahmoud Khalil heeft het recht om in de VS te verblijven en is gehuwd met een Amerikaans staatsburger die in april hun eerste kind verwacht. Van mensen met een verblijfsvergunning kan de status niet worden ingetrokken zonder een hoorzitting en veroordeling(en) voor twee misdrijven van “morele schande” of één “zwaar misdrijf”. Mahmoud is niet gearresteerd tijdens de protesten of veroordeeld voor een misdrijf.
ICE
Het agentschap van de U.S. Immigration and Customs Enforcement (ICE) is een politiedienst van de federale overheid en valt onder het Department of Homeland Security. Het spitst zich toe op de recherche en handhaving van meer dan 400 federale statuten die betrekking hebben op immigratie en douane. ICE doet zelf geen grensbewaking, want dat is de taak van de United States Border Patrol. ICE heeft meerdere detentiecentra voor illegale migranten, waar dagelijks zo'n 34.000 mensen zijn opgesloten.
Het agentschap werd opgericht als gevolg van de Homeland Security Act van 2002 (Wet op de Binnenlandse Veiligheid), die getekend werd na de aanslagen van 11 september 2001 en die verder leidde tot de oprichting van het Department of Homeland Security. ICE ontstond op 1 maart 2003 door de samenvoeging van verschillende politie- en douaneagentschappen.
De Immigration and Customs Enforcement werd in 2018 en 2019 bekritiseerd om de opsluiting van zo'n 3000 migrantenkinderen in detentiekampen. Daarnaast heeft de dienst al langere tijd veel te veel problemen met ernstig misbruik van migranten, waaronder fysieke mishandeling en seksueel misbruik, en een gebrek aan verantwoording voor dergelijk misbruik. Van de 33000 klachten van gedetineerden in de periode 2010-2017 bleken er nauwelijks 43 onderzocht te zijn. Ook uitzettingen naar onveilige landen, met overlijden tot gevolg, en het detineren van personen met een verblijfsstatus of zelfs staatsburgerschap hebben tot ophef geleid. Activisten pleiten dan ook voor de afschaffing van deze dienst.
In juni 2025 wordt er al dagenlang geprotesteerd tegen het migratiebeleid van de regering, aanvankelijk enkel in Los Angeles, maar later ook in andere steden over heel het grondgebied. Het kwam tot geweld tussen de demonstranten en de politie. President Trump stuurde daarop de Nationale Garde om de medewerkers van ICE te beschermen, maar dat was tegen de wil van de plaatselijke overheden. Gouverneur Gavin Newsom vroeg de regering formeel om de Nationale Garde weg te halen.
Het protest tegen de arrestaties en deportaties van migranten in Los Angeles werd al vlug grimmiger.
De eigenlijk aanleiding tot de rellen was de golf van invallen door ICE met als doel illegale immigranten op te pakken. Op één dag werden op drie locaties in LA ruim veertig arrestaties verricht, onder meer bij een kledinggroothandel. Immigranten werden zomaar gearresteerd en afgevoerd in busjes, gevolgd door gepantserde wagens. Volgens cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken werden ongeveer 2000 mensen per dag opgepakt, terwijl het gemiddelde eerder dit jaar rond de 660 arrestaties per dag lag. Onder de regering-Biden lag het gemiddelde vorig jaar op 300 arrestaties per dag, maar in de ogen van president Trump is zelfs 2000 veel te weinig. Hij is vastberaden om zijn campagnebelofte waar te maken en hij voelt zich daarin ook nog eens gesterkt door de huidige opiniepeilingen. Hij krijgt namelijk een veel hoger rapportcijfer van Amerikanen voor zijn harde immigratiebeleid dan bijvoorbeeld voor zijn onlangs begonnen handelsoorlog.
De invallen lijken vooral toe te nemen in steden onder Democratisch bestuur. In Tallahassee in Florida arresteerden ICE-agenten tientallen immigranten bij een studentencomplex. In New Orleans werden vijftien mensen aangehouden die werkten aan een overstromingsbeheersingsproject.
Bij invallen in San Diego en de oostelijke staat Massachusetts liep het net als in LA uit op confrontaties tussen de immigratiedienst en burgers. De leider van de Democraten in de Amerikaanse senaat Chuck Schumer ziet een verontrustend patroon van arrestaties van Amerikaanse burgers die gebruikmaken van hun recht op vrijheid van meningsuiting.
Volgens de president zijn gouverneur Newsom en burgemeester Bass van Los Angeles, beiden Democraten, niet geschikt voor hun baan. Daarbij bekritiseert hij nogmaals hun rol bij de bestrijding van de verwoestende natuurbranden in Los Angeles van begin dit jaar.
Ondertussen dreigt minister van Defensie Hegseth de militaire inzet in Los Angeles verder op te schalen. Hij noemde de demonstraties in de stad gewelddadige aanvallen op agenten en wil desnoods mariniers sturen.
Big, beautiful bill en America Party
Techmiljardair en topman van Tesla Elon Musk wil een nieuwe partij oprichten, de America Party, naar eigen zeggen om het tweepartijenstelsel in de VS te doorbreken en een beslissende stem te kunnen zijn bij belangrijke, controversiële wetsvoorstellen. In een poll op X had hij gevraagd aan zijn 221,7 miljoen volgers of zij een nieuwe partij wilden, waarop 65 procent van de 1,25 stemmers met 'ja' had gereageerd.
Het begon allemaal met een vete tussen hemzelf en president Trump over de zogenaamde 'Big, Beautiful Bill'. Musk is niet te spreken over de wet, die de staatsschuld naar schatting met meer dan 3 biljoen dollar zal doen toenemen. Ook is hij niet te spreken over de plannen van Trump om ook de financiële steun voor duurzame projecten afvte bouwen
De 'One Big Beautiful Bill Act' (OBBBA) is een megawet waarmee Trump orde op zaken wil stellen. De wet maakt (een verlenging van) belastingsverlagingen en extra defensie-uitgaven mogelijk, maar verstrengt ook het migratiebeleid en de toegang tot gesubsidieerde hulpverlening. Ze werd door Trump getekend op 4 juli, Onafhankelijkheidsdag, en eerder die week nipt goedgekeurd in de Senaat en het Huis van Afgevaardigden.
Hoe dit zal evolueren, valt nog af te wachten. Er bestaan momenteel natuurlijk al verschillende partijen in de VS. De Groene Partij en de Libertarische Partij verschijnen bijvoorbeeld op de meeste stemformulieren en hebben een toegewijde aanhang over het hele land. Maar ze missen de macht om iemand verkozen te krijgen in het Huis van Afgevaardigden of de Senaat. Feit is wel dat dat de roep om het vastgeroeste tweepartijenstelsel te doorbreken de laatste jaren almaar luider klinkt. Steeds meer Amerikanen voelen zich niet langer vertegenwoordigd door de traditionele Republikeinse en Democratische partijen, wat de voedingsbodem vergroot voor andere bewegingen.
Dat de Democraten kritiek zouden hebben op de plannen van de Republikeinse president was te verwachten, maar ook enkele partijgenoten hadden voor de stemming hun twijfels geuit, bijvoorbeeld over de impact die de nieuwe wet zal hebben op de Amerikaanse begroting. In de Senaat hebben de Republikeinen een 'comfortabele' meerderheid, maar de stemming in het Huis van Afgevaardigden was een stuk spannender. Toch liepen uiteindelijk zowat alle Republikeinen bij de stemming in de pas, ondanks hun bedenkingen: de angst voor de boosheid van Trump haalde het op de bekommernissen over dat begrotingstekort.
Blijkbaar heeft de president gebruik gemaakt van een van zijn "klassieke" trucjes: partijgenoten die twijfelen of die zelfs in het verzet gaan, afdreigen door te zeggen dat ze bij de midterms (voorverkiezingen) een Trumpiaanse tegenkandidaat zullen krijgen.
De Democraten delen de bezorgdheid over de impact van de 'Big Beautiful Bill' op de begrotingsschuld, maar dat is niet hun belangrijkste kritiek op de nieuwe megawet. Zij maken zich vooral zorgen over de impact die de wetswijzigingen zullen hebben op de mensen met een laag inkomen. Trump wil dus minder belastingen maar dat betekent dat er zal moeten bezuinigd worden en dat gaat hij o.m. doen door aanpassingen aan Medicaid. De drempel om in aanmerking te komen voor dat hulpverleningsprogramma voor mensen met een laag inkomen wordt verhoogd. Zij moeten vanaf nu kunnen bewijzen dat ze minimaal 80 uren per maand aan het werk zijn.
Elon Musk sloot zich vorig jaar aan bij de campagne van Donald Trump in aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024. Na zijn inauguratie in januari schakelde Trump zijn (toenmalige) vertrouweling in om schoon schip te maken in de Amerikaanse federale overheid. Daarvoor werd het departement van overheidsefficiëntie (DOGE) opgericht.
Nu, het oprichten van een nieuwe partij is makkelijker gezegd dan gedaan. Een nieuwe partij moet namelijk voldoen aan de kiesregels in alle vijftig staten. Bovendien zou Musk bij de oprichting van een nieuwe partij flinke juridische weerstand krijgen van zowel de Democraten als de Republikeinen.